Çocukların eğitiminde dikkate alınılması gereken bazı noktalar...

“Çocuğun
ana-babası üzerindeki hakkı, ona iyi bir eğitim ve iyi bir isim
vermesidir.” İslâmî Kültürde Âile Plânlaması; s: 41 (Beyhâkî’den)
“Hiç bir
ana-baba evlâdına iyi bir eğitimden, iyi bir ahlâktan daha değerli
mîrâs bırakamaz.” İslâmî Kültürde Âile Plânlaması; s: 43 (Tabarânî’den)
İslam dini cocuğun eğitimine önem vermektedir.Çünki insan cocukluktan eğitilir.
Bu nedenle Ebeveynler bir çok konuda dikkatli olmalıdır.Önce kendi Hatalarını ve kötü huyalarını düzenlemelidirler.Çocuklar masumdurlar.Zihinleri kötülüklerden uzaktır ve belli bir yaştan sonra iyiyi kötüyü ayırdedip anlamaya başlarlar.Büyüklerin hareketi dikkatlerini çekmeye başlar.Yalan söyledimi ebeveyinlerinden biri hemen dikkatlerini ceker ve büyükler bu konuda kendilerini düzeltmezlerse çocukta yalana başlar.Bazı insanlar şunu yap sana şunu verecem der ve de vermez. işte bu durumda çocuğu yalana alıştırır.Ne olursa olsun çocuğa daima doğru söylenmeli ve bir söz verilirse yerine getirilmelidir.Verilen sözler yerine getirilmezse hem cocuğun ebevyinlerine karşı inancı ve güveni kalkar hemde oda verdiği söze uymama ve de karşı tarafı kandırmak gibi ki yalanda beraberindedir, kötü bir alışkanlık öğrenir.

Çocuklar tatlı dile ilgiye muhtaçtır ve hemen yönelirler.Bir çoğu, Hataları nasihat ederek, tatlı dil ve güzellikle uyarılırsa, hemen terk eder.Eğer kızarak, bağırarak sölenirse banane banane diyerek ters tepki verir.Bir kısmı korku ile bırakır,Büyüklerin görmediği yerde gizliden devam eder ve hatta bu durum yalan söylemeyide beraberinde getirir.Hatası güzellikle uyarılırsa bırakır. belki bir kaç gün sonra aynı yanlışı tekrar eder ama bu durumda Ebeveyinler sabırla tekrar nasihatle uyarmalıdır.Çünki insan unutan varlıktır.

Bir kısım Anne-baba kendi çocuklarını diğer çocuklardan ayrı tutmaktadır.Ve bu en kötü yanlıştır.Kendi çocukları nasılsa diğer çocuklarda aynı olmalıdır.
Bu nedenlede hep hatayı karşı taraf yapar.kendi çocukları daima suçsuzdur.Suçsuz görünen çocuk bu şekilde kendi hatalarını hiçbir zaman anlayamayacak hale gelir ve her zaman kendini hakklı zannetmeye başlar.Bu takım Anne-Babalar aynı zaman da daima iyi huyalarını över,
Hatalarınıda komik bir şeymiş gibi zevkle anlatır ve güler.ama aynı hatayı başka çocuk yapınca göze batar ne hikmetse.

Bir kısım Anne-Baba da daima cocuklarının suçlarını söylerler.hatalarını belki kızarak belki güzellikle uyarırlar Ama güzel huyları söylenmez.Buda Cocukta ters tepki yapar."Ben hep suçlumuyum."!.yada "Hiç yaptığım güzellikleri gören yok beni sevmiyorlar!" ve kendilerine karşı güvensiz olur,Bir türlü kendilerine yapacakları işte güvenemezler.
Ve en büyük hata bir başkası örnek verilerek hatalarının söylenmesi misal:
"Bak ahmede senin gibimi,oyuncaklarını oynadıktan sonra nasıl topluyor.sende hep dağınık bırakıyorsun....."
Bu durumun doğuracağı hal ve durum çeşit çeşit ve çoktur.
İlk olarak"beni sevmiyorlar"
"Falanı daha çok seviyorlar".....vs.Ve Örnek verilen kişiye karşı kıskançlıklar ve kaprisler.Onun hatalarını aramak onu kötülemeye çalışmak... vb. gibi düşünceler içinde kişilikleri bozulur.
Çocuklara Örnek abi veya ablaları ve yada kendi yaşıtları olmamalıdır.Bir çocuğa En Güzel Örnek Hz.Muhammed (Sallallahu Aleyhi Vessellem)dir.Peygamberimiz(Aleyhisselatu Vesselam)örnek verilirse Ona karşı daima imrenecek vede kendisine Hayatı boyunca Onu örnek alacaktır.
Hataları Güzelce nasihatle uyarılmalı ve aynı hatalar tekrarlansa bile sabırla aynı şekilde uyarı tekrarlanmalıdır.Güzel bir hareket yaptığı zaman Teşvik edilmelidir.Bu onun Kendine olan güvenini Arttırmakla birlikte Güzelliklere teşvik olmasına yardımcı olacaktır.
Cahiliye dönemindeki gibi Çocuklar arasında ayrım yapmak gibi tavırlar maalesef bu çağımızdada var.Asla cocuklar arasında ayrım yapılmamalıdır.

Enes bin
Mâlik’in rivâyet ettiğine göre, Rasulullah’la beraber bulunan bir
adamın yanına oğlu geldi. Adam oğlunu öptü ve dizine oturttu. Daha
sonra kızı gelince, kızını önüne oturttu. Rasulullah sallallahu aleyhi
ve sellem Efendimiz:
- “Onlara aynı şekilde davranman gerekmez mi?” diye sordu. İslâmî Kültürde Âile Plânlaması; s: 44 (Bezzâr’dan)

yine "Nu’man b. Beşîr’den şöyle dediği rivâyet olunmuştur.
- Babam, beni (aldı da) Rasulullah’a götürdü ve şöyle dedi:
- “Ben, şu oğluma bir köle hediye ettim.” Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz:
- “Oğullarının hepsine (aynı) hibede bulundun mu?” buyurdu:
Babam:
- “Hayır” cevabını verdi. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:
- “O hâlde, (onu) geri al” buyurdu. 40x40; 424/20. (Müslim, c: 5, s: 65)

“Çocuklarınız
size ihsan, hürmet ve itaatte âdil olmalarını istediğiniz gibi, siz de
onlar arasında hediyede ve bağışlamada adâlete (eşitliğe) riâyet
ediniz.” 250 Hadis; 46/51. (Taberânî’den)

“(Anasından)
doğan her çocuk (İslâm) dini üzerine doğar. Ebeveyni (Mûsevî ise) onu
yahudileştirir; (Nasrânî ise) onu hıristiyanlaştırır, (müşrik ise) onu
müşrik yapar. Ashab-ı kiram tarafandan:
- Ey
Allah’ın Resûlü! Ya, kendisine böyle bir telkinde bulunulmadan ölen
çocuk (ne olacak)? denildi. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem
Efendimiz:

“Onların (büyüdüklerinde neyi) yapacaklarını Allahu Teâlâ daha iyi
bilendir.” buyurdu. 40x40; 423/17. (Tuhfetü’l-Ahvezî, c: 6, s: 344)

"Çocuklarınız
yedi yaşına gelince onlara namaz kılmalarını söyleyin. On yaşlarına
girdiklerinde kılmazlarsa, onları cezalandırın. Yataklarını ayırın.”
İslam Kültüründe Âile Plânlaması; s: 41 (Ahmed İbn Hanbel’in
Müsnedi’nden)

“Ana-babanın
çocuklara olan vazifeleri, onlara yazmayı, yüzmeyi, ok atmayı
öğretmeleri ve sağlıklı ve helâl yiyecekler temin etmeleridir.” İslam
Kültüründe Âile Plânlaması; s: 43 (Beyhâkî’den)

“Bir
kimse, çocuklarını Cehennem’in ebedî ateşinde yanmaya bırakıyorsa,
güneşin sıcaklığından korumasında hiç bir hikmet yoktur.” Siret
Ansiklopedisi, cilt: 2, sayfa: 213

“Bizim
küçüğümüze merhamet etmeyen, büyüğümüzün hakkını bilmeyen kimse bizden
değildir. Bizleri aldatan da bizden değildir. Kendi nefsi için
sevdiğini, diğer mü’minler için de sevip istemedikçe, hiç bir kul hakkı
ile mü’min olamaz.” (500 Hadis; 220/346)

“İnsan ölünce kendisinden ameli kesilmiş olur. Ancak bundan üç şey müstesnâdır:
1- Sadaka-i câriye
2- kendisinden yararlanılan ilim
3- Kendisine duâ eden evlâd.” 500 Hadis; 45/67 (Müslim’den)

“Kişinin Cennet’te derecesi yükselir. Adamcağız:
- “Bu nereden geldi? diye sorar.” Kendisine:
- “Çocuğunun senin için istiğfar etmesinden” denir.” Seçme Hadisler; 162/43 (İbni Mâce’den)

“Kim
Kur’an’ı okur, öğrenir ve onunla amel ederse, Kıyâmet Günü, anne ve
babasına nurdan bir taç giydirilir. Onun ziyası, güneş ışığı gibidir.
Onun ana-babasına iki hulle giydirilir ki dünya onlarla boy ölçülemez.
Onlar: “Ne karşılığında bunlar bize giydirildi?” derler. “Çocuğunuzun
Kur’an tutması sebebiyle denilir.” 40x40; 187/24 (Et-Terğîb, cilt; 2,
sayfa: 355)

Bir gün Nebî aleyhisselam, Hazreti Ali’nin oğlu Hasan’ı öpmüştü, yanında Habîs’in oğlu Akra’ vardı. O:
- Benim on çocuğum var, hiç birini öpmedim dedi.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem (hayretle) onun yüzüne baktı ve dedi ki:
- Merhamet etmeyene merhamet olunmaz. 250 Hadis; 132/165 (Buharî-Müslim)

Çocuklara ilgili gösterilmeli ve onlarla çocuk olunmalı,oynanmalıdır.Onlara bazı anlatımlarda bulunulmalı ve onların anlatıklarınıda can kulağıyla dinlemek gerekir.
“Çocuklarınızı,
peygamberimizi, ehl-i beyti ve Kur’an okumayı sevmek gibi üç özellikte
terbiye ediniz.” Kenzü’l-İrfân; 192/441 (Camiu’s-Sağîr’den)
Rabbim en güzel terbiye edicidir.Terbiye eden vasfıyla, Bizleri ve evlatlarımızı kendi razı olacağı hale getirsin.Bizleri en güzel şekilde terbiye etsin inşeALLAH.
dualarınızda unutulmamak ümidi ile...

Alıntı :

Amin sendende canım.Eh artık zeynepcim kardeşini sen yetiştireceksin kolay gelsin:)

Alıntı :

emeğine sağlık güzel Takvam ALLAH-U zulcelal razı olsun
RABBİMİN ve anne-babnın razı olduğu kullardan olman duası ile
sende bizleri dualarında unutma inşeALLAH

Amin Ablam Güzel duan için teşekkür ederim .Daima dualarımdasın inş.